به شركتهايي كه سهام آنهادردست عموم مردم باشد( 51 ٪ به بالا)و كنترل شركت نيز دردست مردم باشد سهامي عام مي گويند، مثل كليه شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار.
چنانچه كنترل ومالكيت شركت و تصميم گيري در اختيار افراد خاص باشد ، به آن سهامي خاص مي گويند.
تفاوت شركتهاي سهامي عام و خاص
جهات افتراق دو شركت مذكور به شرح زير مي باشد:
شركت سهامي عام براي تامين سرمايه اقدام به پذيره نويسي عمومي مي نمايد ، ولي شركت سهامي خاص، حق مراجعه به عامه را ندارد.امكان صدور اوراق قرضه براي شركت سهامي عام وجود دارد، ولي شركت سهامي خاص چنين حقي ندارد. نقل وانتقال سهام در شركتهاي سهامي عام شروط به موافقت سهامداران نيست. ولي در شركت سهامي خاص، چنين نقل و انتقالي منوط به توافق مديران يا مجامع عمومي شركت مي تواند باشد.
سهام شركت سهامي عام، قابل عرضه در بازار بورس مي باشد ولي شركت سهامي خاص چنين اجازه اي ندارد.
حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت سهامی عام 000،000،5درحالی که سرمایه برای تشکیل شرکت سهامی خاص 000،000،1می باشد.
مديران و سهامداران شركت سهامي عام حداقل 5 نفر و شركت سهامي خاص حداقل 3 نفرمي باشد
شركت هاي سرمايه گذاري چه شركت هايي هستند؟
شركت هاي سرمايه گذاري، آنهايي هستند كه واسطه گر مالي بوده ومنابع مالي مورد نيازخودرا ازسهامداريا سپرده گذار(بانكها) تهيه مي كنند.
اين شركتها منابع مالي موردنياز براي شركتهاي توليدي و صنعتي را فراهم مي كنند و به اصطلاح در آنها سرمايه گذاري مي كنند. ولي شركتهاي غيرسرمايه گذاري مستقيما به فعاليت توليدي وصنعتي مي پردازند.
سهام چه شركت هايي در بورس معامله مي شود؟
براي سرمايه گذاري و شروع يك فعاليت اقتصادي، راههاي زيادي است كه يكي از آنها تاسيس يك شركت و آغاز يك فعاليت اقتصادي اعم از توليدي ، خدماتي ،سرمايه گذاري و غيره است. حال بسته به اينكه ، اين فعاليت در چه زمينه اي و با چه سرمايه اي باشد ، ميتوان به وسيله شراكت با ديگران به اين هدف رسيد.
اصولا در مواقعي كه براي آغاز يك فعاليت اقتصادي سرمايه لازم در اختيار نباشد، ميتوان با ثبت يك شركت سهامي و با مشاركت افراد ديگر اين فعاليت را آغاز نمود . عمده مشخصات اين شركتها عبارتست از اين موارد:
سرمايه آنها به سهام مساوي تقسيم شده و تعداد سهام هر يك از شركا مشخص مي باشد.
مسئوليت دارندگان سهام فقط محدود به تعداد سهام آنهاست.
تعداد شركا نبايد از 3 نفر كمتر باشد و سرمايه شركت نيز نبايد از يك ميليون ريال كمتر باشد.
زماني كه سرمايه مورد نياز به وسيله چند نفر تامين شود ، مي توان با ثبت يك شركت سهامي خاص و مشخص نمودن نام شركت ، ميزان سرمايه ، نوع فعاليت و نام شركا و ميزان سهام هر يك، اين كار را به انجام رساند . در اين نوع شركت، تعداد شركا محدود و انتقال سهام شركا، به ندرت اتفاق مي افتد و معمولا واگذاري سهام هر يك از شركا بايد با رضايت ديگران باشد.
اما گاهي سرمايه لازم براي شروع فعاليت با شراكت چند نفر تامين نمي شود.
آغاز اين نوع فعاليت ملزم به جذب سرمايه ساير افراد و شركتها ميباشد ،كه اين كار با تاسيس يك شركت سهامي عام امكان پذير مي باشد . در اين گونه شركت ها بر خلاف شركت سهامي خاص ، تعداد افراد محدود نيست و نقل و انتقال سهام نيز آزاد مي باشد
شركت سهامي عام ، شركتي است كه موسسين آن قسمتي از سرمايه شركت را از طريق فروش به غير تامين مي كنند.
به اين ترتيب كه موسسين قبلا 20 % سرمايه را خودشان تعهد كرده و لااقل 35 % مبلغ تعهد شده را به حسابي به نام شركت در شرف تاسيس، در يكي از بانكها سپرده و سپس اظهار نامه اي به ضميمه طرح اعلاميه پذيره نويسي سهام به مراجع ثبت شركتها تسليم مي نمايند
در اينگونه شركتها نام و نوع شركت- موضوع شركت- مدت شركت (از تاريخ تصويب اساسنامه به مدت نا محدود)تابعيت و مركز اصلي شركت- سرمايه و تعداد سهام و ...در اساسنامه ذكر مي شود
كليه سهام اين شركتها با نام بوده و تا زماني كه اوراق سهام صادر نشده، شركت مي بايست به صاحبان سهام گواهينامه موقت بدهد .در اين شركتها مسئوليت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمي سهام آنهاست . . اين اوراق سهام جزو اوراق بهادار محسوب مي شوند كه در آنها نام شركت ، نام سهامدار ، تعداد سهام ، مبلغ اسمي سهم و سرمايه شركت درج ميشود. .
در ايران مبلغ اسمي هر سهم يك هزار ريال تعيين شده است و سپس با تقسيم سرمايه بر اين مبلغ تعداد سهام شركت به دست مي آيد كه همه اين موارد در اساسنامه تعيين مي شود.
مرحله بعدي اعلام پذيره نويسي عمومي و جذب مابقي سرمايه شركت است .
پس از انجام اين عمليات و آغاز فعاليت شركت هر يك از سهامداران مي توانند نسبت به نقل و انتقال سهام خود اقدام نمايند . اينكار با اطلاع شركت و درج در دفاتر شركت امكان پذير است .
اصولا وقتي اينگونه شركتها به سوددهي برسند و بتوانند پيشرفتي در زمينه فعاليت خود بدست آورند ، باعث رشد ارزش شركت ميشوند . در اينجاست كه تقاضا براي سهام اين شركتها بسته به مقدار رشد گذشته و پيش بيني اي كه بازار از روند رو به رشد آنها در آينده مينمايد، شكل ميگيرد و تقاضا كنندگان حاضر ميشوند سهام اين شركت را به مبلغي بيش از قيمت اسمي سهام آن خريداري نمايند و در مقابل برخي از سهامداران نيز حاضر ميشوند ، تمام يا قسمتي از سهام خود را به مبلغي بيش از مبلغ اسمي واگذار نمايند و بر اساس تعادلي كه مابين نيروهاي عرضه و تقاضا بوجود مي آيد قيمت بازار براي آنها شكل ميگيرد .از اينجاست كه هرگونه سودآوري يا عدم سودآوري و هرگونه پيش بيني از روند رشد يا عدم رشد شركت مي تواند به افزايش يا كاهش قيمت تعادلي ميان عرضه و تقاضا يا همان قيمت تابلو بيانجامد.
بديهي است ، براي خريد و فروش سهام يك شركت، نياز به داشتن اطلاعات كافي در مورد شركت و همچنين يافتن فروشنده و خريدار است .
در بورس اوراق بهادار امكان معامله بر روي سهام شركنهاي پذيرفته شده ، سهيل و نظارت ميگردد.شركتهاي بورسي اصولا شركتهايي هستند كه يا قبلا دولتي بوده و توسط سازمان خصوصي سازي، سهام آنها عرضه شده و يا شركتهايي كه به وسيله پذيره نويسي عمومي سرمايه آنهاتامين شده و در حال فعاليت هستند . اصولا معامله بر روي شركتهاي پذيرفته شده در بورس آسان تر و با اطمينان بيشتري صورت مي گيرد . چرا كه اين شركتها در هنگام پذيرش بايد داراي شرايط خاصي باشند ، كه اين شرايط به مثابه فيلتري ميباشد ، كه سهامداران با اطمينان بيشتري روي شركتهايي كه از اين فيلتر عبور كرده اند، سرمايه گذاري مي نمايند و همچنين پيدا كردن خريدار و فروشنده براي سهام شركتهاي بورسي به علت متمركز بودن آسانتر است.ضمن اينكه دسترسي به اطلاعات شركتهاي پذيرفته شده ، براحتي امكان پذيراست و سازمان بورس اوراق بهادار بر ارائه اطلاعات شركتها و ارائه صورتهاي مالي آنها نظارت مي نمايد.
براي درج نام يك شركت در تابلو بورس اوراق بهادار و به عبارتي پذيرش در بورس اوراق بهادار (جداي از ويژگيهاي تالار اصلي و فرعي ) خصوصياتي لازم است كه مهمترين آنها عبارتند از :
-1 شركت بايد سهامي عام باشد.
-2 شركت بايد داراي سهام عادي با نام و داراي حق راي باشد و 100 % بهاي اسمي آن پرداخت شده باشد.
-3 شركت بايد در آخرين سال مالي سود آور بوده و امكان سود آوري آن در آينده وجود داشته باشد.
-4 اساسنامه شركت بايد طوري تنظيم شده باشد كه به تشخيص هيئت پذيرش، حقوق سهامداران جز در آن محفوظ باشد.
شركتها پس از پذيرفته شدن بايد برخي از ويژگيها را حفظ نمايند، در غير اين صورت، نام آنها از تابلو بورس اوراق بهادارحذف مي شود.
برخي موارد كه باعث حذف شدن نام شركتها از بورس ميشود عبارتست از مواردي از قبيل زياندهي ، عدم رعايت سياست افشاي اطلاعات مطلوب ، نبودن ميزان فعاليت و حجم داد و ستد و گردش سهام و...
نتيجه گيري:
پس نتيجه مي گيريم ، براي سهيم شدن در يك فعاليت اقتصادي بزرگ كه نه اداره آن به تنهايي امكان پذير است و نه سرمايه لازم براي آن در اختيار است ، مي توان با خريد سهام يكي از شركتها در صنعت مورد نظر بطور مستقيم در آن شريك شد و داراي حقوق متعلقه آن شركت ، به نسبت سهامي كه داريم بود و در سود دهي مستقيم و يا افزايش ارزش ناشي از روند رو به رشد شركت ؛ سهيم شد . يكي ديگر از خصوصيات شراكت در شركتهاي بورسي، نسبت به شركتهاي خارج بورس و يا شركتهاي سهامي خاص، امكان شراكت در اين شركتها با هر مقدار سرمايه و انجام معامله به راحتي و بااطمينان بر روي سهام آنهاست .
حداقل ضوابط و شرايط پذيرش سهام شركت ها در سازمان بورس اوراق بهادار
شرط شرح
-1 تابعيت درايران ثبت شده و داراي تابعيت ايراني باشد .
-2 حداقل سرمايه 5 ميليارد ريال.
-3 حداقل زمان بهره برداري يافعاليت يك سال.
-4 ميزان سهام در اختيار سهامداران عمده
در زمان پذيرش، آمادگي عرضه سهام توسط سهامداران عمده به نحوي باشد كه بيشتراز 90 درصد از سهام شركت در اختيار كمتر از 10 سهامدار نباشد.(با تعهد سهامدارعمده، امكان رفع اين بند بعد از درج نام شركت، وجود دارد)
-5 حداقل دوره هاي سودآوري
در آخرين سال مالي سود آور بوده و امكان تداوم سود آوري آن در آينده وجود داشته باشد.
-6 حداقل دوره ارائه گزارش هاي
حسابرسي توسط حسابرسان مستقل يك دوره مالي پيش از پذيرش.
-7 حداقل نسبت حقوق صاحبان
سهام به كل داراييهانبايد از 20 درصد كمترباشد يا به تشخيص هيات پذيرش از حد مطلوب برخوردار باشد.
با توجه به اينكه احراز مابقي شرايط پذيرش در طي مراحل پذيرش و درج نام، امكان پذير مي باشد، جزو حداقل شرايط لحاظ نشده است.
هيات مديره شركت چيست؟
مجموعه 5 تا 9 نفري را كه مسئول اداره شركت هستند هيات مديره شركت مي گويند(در شركت سهامي عام). اين افراد توسط سهامداران انتخاب مي شوند.
سال مالي به چه معناست ؟
سال مالي هر شركتي ممكن است با شركت ديگر تفاوت كند. به عنوان مثال بعضي شركتها سال مالي خود را از اول فروردين شروع مي كنند و بعضي شركتها سال مالي خود را از ابتداي مهر آغاز مي كنند.
دقيقاً مثل بانكها كه همه ساله حسابهاي خود را بررسي مي كنند؛ شركت ها نيز هر سال در تاريخ معيني مثلا ابتداي فروردين ماه فعاليت هاي خود را شروع مي كنند و سود خود را پيش بيني مي كنند و سال بعد در همان زمان وضعيت شركت را از لحاظ سود و زيان و...رسيدگي ميكنند.
مثلا صورت سود و زيان نهايي هر شركتي به تاريخ منتهي به سال مالي تعيين شده است .يعني فعاليت مالي يك ساله كه در آخرين روز سال مالي به انتها رسيده است . در مورد صورت سود و زيان در اسلايد بعدي توضيح داده شده است .
رياست جلسات مجمع
قانون براي مديريت جلسات مجمع عمومي مجموع هاي را در نظر گرفته است كه شامل رئيس جلسه، منشي و دو ناظرمي باشد. رياست جلسه بر عهده رئيس هيئت مديره خواهد بود ، مگر اينكه در اساسنامه طور ديگري مقرر كرده باشد والزامي ندارد تا منشي جزو سهامداران باشد، ليكن ناظران بايد ازجمله سهام داران باشند.
آگهي دعوت
دعوت كتبي براي جلسات مجمع عمومي نبايد از 10 روز كمتر باشد و نيز نبايد تا بيش از 40 روز زودتر از تاريخ برگزاري جلسه به سهام داران جلسه به سها مداران ابلاغ شود و اين آگهي دعوت بايد در روزنامه كثيرالانتشار كه براي اطلاعيه هاي شركت در نظر گرفته شده به چاپ رسد. آگهي دعوت بايد شامل دستور كار و تاريخ، ساعت و مكان جلسه باشد. بهنگام حضور سهامداران در جلسه مجمع عمومي رعايت اين مقررات ضروري نيست.
حد نصاب تشكيل جلسات مجمع
حد نصاب مورد نياز چه براي جلسات مجمع عادي و يا فوق العاده بيش از 50 % از سهام جهت رأي گيري است. چنانچه در جلسه عادي در اولين دعوت به حد نصاب نرسد ، در دعوت دوم با هر تعداد از سها مداران داراي حق رأي، رسميت خواهد داشت. چنانچه در مجمع فوق العاده، دردعوت اول به حد نصاب لازم نرسد در دعوت دوم حدنصاب لازم به3/1سهامداران داراي حق رأي كاهش خواهد يافت.
نصاب اتخا ذتصميم
تصميم گيري در جلسات عادي نياز به 50 % آراء بعلاوه يكي از سهام حاضر در جلسه مجمع دارد. مگر در مواقع انتخاب مديران كه اكثريت آراء ضروري است خواهد بود . تصميم گيري در مجمع عمومي فوق العاده نياز به 3/2 آراء دارندگان سهام حاضر در جلسه دارد.
كارت ورود به جلسات مجمع (دعوتنامه)
بمنظور حضور در جلسات، ضروري است سها مداران از سوي شركت كارت ورود دريافت نمايند
جلسات سها مداران
جلسات سها مداران تحت عنوان مجمع عمومي بوده و قانون سه نوع از آن را پيش بيني نموده است. اولين مورد مجمع
شركاء يا مؤسسين است كه تنها براي شركتهاي سهامي عام الزامي است. دومين شكل آن مجمع عمومي عادي (ياسالانه) است كه بايد هر سال يك بار برگزار گردد و سومين مورد آن مجمع عمومي فوق العاده است كه بنا به درخواست صورت مي پذيرد . بعلاوه ، دو نوع مجمع ويژه ديگر نيز وجود دارد كه با حضور سهام داران تشكيل مي شود. يكي از آن دو مجمع خاص است كه هرگاه حقوق سهام داران ممتاز تغيير يابد بايد انجام پذيرد و ديگري مجمع عمومي فو قالعاده خاص است كه بنا به درخواست هيئت مديره ، بازرسان يا 20 % از سهام داران شركت، بهنگام نياز در قالب جلسات عادي اما دربرنامه هاي غير از جلسات عادي برگزار مي گردد.
مجمع عمومي عادي و حدود صلاحيت آن
مجمع عمومي عادي صلاحيت رسيدگي به كليه امور شركت به استثناي مواردي كه در صلاحيت مجمع عمومي فوق العاده يا قانوني واگذار شده باشند را داراست ازجمله موارد مورد بررسي عبارتند از:
-1 بررسي و تأييد ترازنامه و حساب سود و زيان و ساير گزارشات مالي
-2 بررسي و تأييد گزارشهاي سالانه مديران
-3 بررسي و تأييد گزارشهاي سالانه بازرسان
-4 انتخاب مديران (درصورت خاتمه دوره تصدي)
-5 انتخاب بازرسان اصلي بازرسان علي البدل
-6 تعيين روزنامه كثيرالانتشار كه حاوي اعلانات قانوني شركت است
مجمع عمومي فوق العاده
صلاحيت مجمع عمومي فو قالعاده
اين مجمع صلاحيت رسيدگي به كليه تغييراتي كه در ارتباط با اساسنامه يا سرمايه سهام يا انحلال شركت باشد را خواهد داشت. مانند تصميم براي افزايش سرمايه
[+] نوشته
شده توسط ستار در شنبه 7 خرداد 1390برچسب:,
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
گزارش و بررسی و
تحلیل سهام
بورس اوراق
بهادار ایران
و آدرس
tahlilebourse.LoxBlog.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.